"Weten jullie al wat je heb voor onderzoeksvaardigheden?", met dit appje word ik wakker. Mijn gedachten gaan gelijk alle kanten op. Shit, dit was het cijfer wat bepaald of ik volgend jaar stage mag lopen of niet. Dit is tevens de toets waar ik een uur van te voren nog compleet in tranen was en nog enorm moest bijkomen. We waren gelukkig net op tijd de ruimte binnen en ik heb mij wonder boven wonder kunnen concentreren op de vragen. Die toets. Ik open de 'resultaten pagina' en zie tot mijn grote verbazing dat boven mijn 4,8 van de vorige keer een 6,3 staat! Wat! Vol verbazing roep ik gelijk naar mijn moeder, die een verdieping lager rondloopt, mam dit ga je niet geloven, ik heb een voldoende! "Beter kan je dag niet beginnen", reageert ze. En daar heeft ze helemaal gelijk in.
Ik zit gelijk rechtop in mijn bed. Ik heb energie voor 10 en wil het liefst gelijk naar buiten rennen, de zon in. Ik bedenk me dat we na het ontbijt bij oma op bezoek gaan, en ik besluit beneden te gaan kijken. Paps is al het ontbijt aan het klaarmaken. De tafel is al gedekt. Heerlijk.
Ik ga op de loungebank zitten, zodat ik de zonnestralen op mijn gezicht kan laten vallen. Het valt me op dat ik gelijk in een veel beter humeur ben, als het zonnetje besluit te schijnen. Waarom hadden we dit weer niet vorig weekend, op hit? Al had die regenbuitjes tussendoor ook wel wat. Dat bracht wat actie (lees: rennend alle spullen in veiligheid brengen en hopen dat je spullen niet de tent uit dreven). Ik mis hit, het was er zo gezellig en zo zorgeloos.
Het ontbijt is weer groots: broodjes, eiersalade, verschillende kaasjes, verse jus d'orange. Dit heb ik gemist, samen ontbijten op zondag. Vorige zondag was ik natuurlijk op scouting te vinden, in de bossen van Harderwijk. De zondagen daarvoor waren mijn ouders bij oma in huis aan het klussen.
Oma is een tijd geleden geopereerd aan haar heup, en verblijft een tijdje in een zorghuis om te revalideren. In de tussentijd kunnen we mooi haar gehele huis opknappen, toch?
Speaking of which. Na het ontbijt was het plan om gelijk naar oma te gaan. Wat we lekker op de fiets af kunnen, in het zonnetje niet te vergeten. Op dat soort momenten herinner ik me eigenlijk dat ik veel te weinig fiets. Zelfs als het zo enorm zonnig is, dan pak ik vaak nog de bus. Wat ik op dit moment dus eigenlijk veel te zonde vind.
Eenmaal aangekomen, schenk ik een lach aan de ouderen die super schattig in de zon zitten en stappen we vervolgens de veel te warme ruimte in. Gelukkig zijn we snel bij oma, en kunnen we weer met zijn allen naar buiten. Naar dezelfde ouderen, wie ik een glimlach had geschonken.
We besluiten allemaal een koffie te nemen. Het is zo lekker buiten. En daarbij vind ik het erg fijn om oma weer eens te zien. Sinds ze in het revalidatiecentrum zit, heb ik haar nog niet kunnen opzoeken, aangezien school er constant tussendoor kwam. Het voelt goed om weer met haar te kunnen spreken en haar weer te zien lachen.
We zitten al een tijdje simpel in de zon te genieten van de koekjes die telkens een verrassing zijn als we een drankje halen, van oma haar gezicht toen we lieten zien dat we zelf ook gebakjes mee hadden genomen, van de verhalen die we elkaar vertellen en niet te vergeten, we genieten van elkaar.
Ik voel ineens de zware wolk weer boven mij hangen met de zorgen over de deadlines die ik voor vandaag moet halen, en die ik ook nog moet maken. Gelukkig krijg ik al snel iedereen mee en kunnen we samen naar huis fietsen. Thuis kan ik dan ook al snel het nodige afmaken en val ik daarna in een gat. Er is niemand thuis en eigenlijk heb ik geen zin om nog iets uit te voeren.
Ik voelde me eerlijk gezegd weer een beetje vol. Alsof er iets uit moest. Ik besloot te bloggen en zo 'gewoon' te kijken wat er uit kwam. Ik moet zeggen dat dat enorm opluchtte, al ben ik enorm nerveus om dat artikel ook daadwerkelijk online te zetten.
Als vanzelf beland ik hierna op tumblr. Ik word binnen een paar minuten al getrokken door de mooie plaatjes van kunst wat wordt gemaakt in zulke mooie, open en inspirerende ruimtes. Wat wil ik graag een eigen atelier zeg. Eentje waar ik al mijn kunst spullen in kwijt kan, die ik zelf kan inrichten en waar ik alles in kan doen. Ik droom nog even door, terwijl ik de plaatjes door kijk. En plots valt er mij iets op: al die ronde schilderingen, die zijn zo enorm mooi en geven me zo een bijzonder gevoel. Daar wil ik nu iets mee doen.
Normaal ga ik niet zo snel iets 'zo maar' even schilderen voor mezelf. Dat vind ik te veel werk en te veel energie kosten: iets wat ik ook in de werken voor school kan steken. Maar nu besluit ik eens mezelf op te gaan laden met kunst. Ik pak een (kostbaar) a2 vel en teken hier een rondje op. Ik twijfel nog even om de randen er gelijk af te knippen, maar besluit dit over te laten aan mijn gevoel nadat ik het rondje heb ingevuld.
Ook twijfel ik over het materiaal: acryl of waterverf? Het ligt beide binnen handbereik. Ik heb al zo lang niet meer met acryl gewerkt, ik mis het wel een beetje, dus ik begin met acryl het rondje in te vullen. Gewoon op gevoel, waar ik dan zin in heb. Uiteindelijk wordt het een soort yin-yang teken, binnen het rondje. Dit brengt me op de een of andere manier veel blijdschap, ik voel me zo fijn als dingen in balans zijn. En dat voelt dit rondje ook nu. Wel wil ik nog wat met de buitenkant gaan doen. Dit wil ik er niet vanaf knippen, maar ook niet leeglaten. Ik kijk nog eens stiekem naar de waterverf; dit is zulk fijn materiaal en ik wil ook wel eens kijken hoe dit werd op droog papier. En dus vul ik de omgeving in met waterverf en komt er ineens heel veel gevoel bij kijken.
Ja ik ben echt tevreden over mijn kleine projectje.
Het maakt niet uit hoe veel deze dag ook zeurde, ik voelde me fijn. Ik moest mijn spullen opruimen, maar besloot te bloggen. Ik moest komen eten en ging daarna braaf de klusjes doen. Soms is het naar als dingen moeten, maar ik realiseer me af en toe ook wel eens dat het is zoals het is, en dat je dit positief kan draaien. Nu moet ik daar alleen nog even vaker aan denken en manieren vinden om dit ook vaker te doen.
Het was een fijne dag waarin ik weer even zelf heb kunnen genieten. En dat voelt weer goed.
Liefs, Manon
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat gezellig een reactie achter! Vind ik heel leuk en ik reageer zo snel mogelijk.