8 dingen die ik wil doen als ik in Lissabon ben

bron

Over 4 weekjes is het zover: dan gaan we 5 daagjes naar Lissabon! Ik ga samen met mijn ouders en broertje lekker een paar daagjes naar deze mooie stad en ik kan niet meer wachten. Ik ben nog nooit in Lissabon geweest, maar nadat ik Barcelona heb gezien, kreeg ik ook steeds meer oog voor Lissabon. Het lijkt mij zo een gezellige en bijzondere stad. Mijn moeder is er één keer eerder geweest en kwam thuis met zulke leuke verhalen. En een klein detail: ik ga voor het eerst vliegen! Ik heb nog nooit in een vliegtuig gezeten, en ook al lijkt het mij een heel avontuur voor mijzelf, ik vind het ook heel gaaf dat ik nu eens een keer mee ga maken hoe het is om te vliegen.

Nu zijn we natuurlijk flink op zoek naar leuke dingen die we kunnen doen als we in Lissabon zijn. En hoewel ik niet goed ben ik plaatsen en dergelijke precies opzoeken, ben ik wel goed in vast stellen wat ik graag wil doen op vakantie. In Lissabon zal het voornamelijk bestaan uit het genieten van de stad en de mensen. Maar hoe? Lees snel verder!


Picknicken in een parkje en mensen kijken
Dit lijkt mij het allerleukste. Het beste van dit verhaal is dat mijn vader hier als eerst mee kwam, haha. Picknicken in een parkje, daar sta ik altijd wel voor open. Maar in een andere stad is dit zo veel bijzonderder. Het is de ultieme gelegenheid om mensen te kijken en rustig de stad in je op te nemen, en dat is precies wat ik wil doen in Lissabon!

Winkelen in een schattig winkelstraatje
Mijn broertje daarentegen riep gelijk dat hij wel wilde winkelen, voor een souvenir (schattig he?). Mij lijkt het ook heel fijn om door een winkelstraatje te lopen. De verschillende winkeltjes te bekijken en af te gaan.

De grote lift bekijken, het liefst 's nachts met alle mooie lichten
Volgens mijn mams staat er een grote lift in Lissabon, wat echt een must see is. Ik vond het erg bijzonder klinken, maar ik denk dat het wel een bezoekje (of meerdere) waard is. Vooral met lichtjes lijkt het mij erg mooi!

bron

Reizen met zo een gele tran
Als ik aan Lissabon denk, denk ik aan de gele trams die de bergen op rijden. Het zal niet zo zijn dat we in Lissabon zijn, zonder dat we in zo een gele tram hebben gezeten.

Tapas eten
Een andere cultuur, een mooie stad, vakantie en lekker eten. Do I need to say more? Tapas geeft mij hét gevoel van vakantie en geeft mij echt de sfeer mee van zo een soort stad als Lissabon is. Lekker gezellig en fijn.

Kunst bekijken
Ik ben en blijf een kunst meisje. Als ik naar een stad met een andere cultuur reis, moet ik ook wel wat kunst uit die stad hebben gezien. Architectuur, street art, beelden, expressionistische kunst. Ik wil het het liefst allemaal zien! Nu nog even kijken waar dit in Lissabon te zien is en wat het meest typerend is voor Lissabon. Ik kan niet wachten.

bron

Genieten van de buitenlandse huisjes
Dit is misschien een beetje een onderdeel van het vorige punt. De architectuur in het buitenland vind ik zo mooi om te zien. Ik kan genieten van door de straatjes lopen en puur kijken naar de huizen en gebouwen. Ze geven zo sterk de sfeer weer van de stad en ik vind ze zo bijzonder!

Dit schijnt dus zo een delicatesse te zijn!

bron

Het culinaire hapje uit Lissabon proeven
Lissabon schijnt zo zijn delicatesses te hebben en hoewel ik niet zo een held ben in vreemde dingen proberen, vind ik dat het nu niet te missen is. Ik wil perse de culinaire hapjes uit Lissabon proberen, ook al betekend dit misschien dat ik iets heel vies ga eten. Ik ben er klaar voor, kom maar op! Ik ben vooral ook erg benieuwd, haha.

Als ik dit zo schrijf kan ik nog minder goed wachten tot ik eindelijk naar Lissabon vlieg. Eerst moet het huis nog worden verbouwd, ga ik op de Haarlem Jamborette en dan pas vertrekken we. Aaaah!

Liefs. <3

Mijn liefde voor mijn kunst schapendekentje

Vraag me niet waarom ik nu precies een artikel wijd aan mijn nieuw dekentje. Maar ik doe het toch echt. Ik heb het idee dat het gewoon nodig is, haha. Toen ik het zaterdag eindelijk kocht was ik gelijk zo enorm enthousiast. Ik ben er gewoon zó blij mee, om meerdere redenen. Dus ik wil jullie graag voorstellen aan mijn nieuwe lieve kunst schapendekentje.

Eindelijk een nieuwe lay-out

Waar ik laatst nog zei dat ik niet meer zo tevreden was over mijn lay-out, heb ik nu eindelijk de stap gezet om hier verandering in te brengen. Ik heb een compleet andere vormgeving gekozen, en daar ben ik eigenlijk wel heel blij mee. Er blijft nog veel wat ik wil veranderen, maar ik heb nu wel het idee dat dit al meer iets voor mij is en meer in mijn stijl past.

Een beeld van mijn afgelopen week

Na vorige keer wist ik nog niet zo goed wat ik met deze rubriek aan moest. Vandaar dat het er ook al na één keer weer uit lag. Nu weet ik voornamelijk nog niet wat ik dit in godesnaam moet noemen. Ik wil niet zo een na aper zijn, maar alle mogelijke namen zijn al in gebruik of gewoon niet leuk genoeg. Logisch natuurlijk. Begrijpelijk. Maar ik ben al per artikel een kwartier bezig met een titel verzinnen. 

Ik vind dit artikel toch wel iets persoonlijks hebben. Ik vind het leuk om mijn week met jullie te delen en ik vind het zelf ook heel leuk om weer even terug te blikken naar wat ik nu precies deze week heb gedaan. En daarbij heb ik deze week ook drie keer gevlogd via de app Storie. Volg mij door >hier< te klikken. Deze week bestond uit nog een beetje school en buiten dat vooral veel koffie, veel afspraken, veel het huis ontvluchten. Kijk snel mee!

Zo een ouderwets update artikel

Ik heb geen zin om hiervan een negatief artikel te maken. Maar ik baal wel enorm dat ik zo weinig aan mijn blog kan doen. Ik wil graag groeien, overstappen naar een ander domein met een andere lay-out, ik wil meer schrijven. Ik heb vaak enorm veel inspiratie (soms ook wel te veel), maar dan kan het er gewoon niet uit komen. Ik krijg het niet voor elkaar om het op papier te zetten. Misschien ben ik wel te kritisch, misschien ook wel te moe.

Afgelopen jaar, of eigenlijk schooljaar, is niet zo maar een jaar geweest. Het is een geheel nieuw jaar geweest. Ik ging naar een nieuwe school, een nieuwe studie, nieuwe methodes. Maar buiten dat stopte ik ook met het leiding zijn, wat een hele zware keuze is geweest (waardoor ik vaak heel emotioneel uitgeput was). En daarbij vond ik het heel lastig om een midden te zoeken tussen mijn studie en mijn sociale leven. En niet te vergeten, ik heb heel veel nieuwe vrienden mogen maken.
Dit alles koste mij veel energie, veel emoties, veel doorzettingsvermogen. Ik ben dan ook heel trots op hoe ik dit heb gedaan en heb aangepakt.