Polariteiten | Hersenpoep

Is het karma? Is het dikke vette pech? Ik weet het niet, mijn mams zegt dat slechte dingen in 3 komen, maar bij mij komt het in 10en. Hier zit ik dan, vastgeklampt aan mijn macbook, bang dat die kapot gaat. Zonder gezeur aan mijn hoofd van een telefoon, maar met enorm afkickverschijnselen hiervan. Zonder fiets, die mijn paps vandaag van mijn werk af moet halen met de auto. Ik snap niet waar het vandaan komt, ik blíjf dingen slopen, terwijl ik altijd zo netjes ben, wel onhandig, wel netjes. Ik voel me goed, lekker in mijn vel, maar toch niet. De ene na de andere tegenslag verwerken is lastig. Maar tegelijkertijd zijn er zo veel super leuke dingen gaande in mijn leven. Ik merk al weer dat ik weer even van mij af wil schrijven. De meest pure vorm van kunst!

Laten we eens terug gaan naar het moment waar dit voor mijn gevoel allemaal begon. Ik was al stage aan het lopen, en het was dan ook op een ochtend dat ik vroeg moest opstaan hiervoor, en eigenlijk net even te kort tijd had. Ik besloot mijn cornflakes te eten van het aanrecht, terwijl ik mijn broodjes ging smeren. Zo ver kwam ik helaas al niet meer. Ik wilde namelijk mijn stenen schaaltje op het aanrecht zetten, maar ik laat het net daarvoor uit mijn hand vallen. Deze springt op de stenen vloer uit elkaar, alsof het niets is. Met alle melk en cornflakes er nog in. Wat was ik mijn mama dankbaar dat ze uit haar bed wilde komen om het op te ruimen, zodat ik alsnog op tijd op stage kon zijn...

Sindsdien is het aan een stuk door dat ik dingen sloop. Ik heb vlak erna mijn oplader kapot gemaakt, en vervangen. Ook besloot ik het schermpje van mijn telefoon eindelijk eens te laten vervangen. Met mijn vader heb ik een dealtje gesloten om het scherm er zelf in te zetten. Een dagje zonder telefoon had ik daar wel voor over. Mocht het niet zo zijn dat ik, net toen ik zonder telefoon van huis weg ging, door een schroef ben gereden op de fiets zonder dat ik dit door had. Ik zag maar een oplossing: naar huis gaan, op mijn fiets en dan met de auto. Bleek de schroef nu helemaal in mijn achterband te zitten. Daarna is ook de ellende met mijn telefoon begonnen. De dag nadat het is gerepareerd heb ik per ongeluk mijn laptop er op gelegd en is het scherm vanaf mijn homebutton gespleten en kon ik de onderkant van het scherm niet meer gebruiken. Nadat mijn telefoon was gerepareerd en mijn fiets een nieuwe band heeft gekregen, dacht ik er wel vanaf te zijn geweest.

Tot dit weekend. Ik wilde op mijn fiets stappen, toen ik merkte dat mijn voorband helemaal plat was. Ik heb mijn vervolgens in allerlei bochten gewrongen om dingen te regelen voor het welpenweekend wat dit weekend plaatsvond en om er uberhoud te komen. Toen ging mijn telefoon ook nog eens weer stuk. Mijn scherm besloot het ineens gewoon compleet te begeven. Daarbij kwam ik er ook nog eens achter dat mijn slaapzak gewoon kapot is, hoe dan?
Gisteren ben ik in de storm naar mijn werk gefietst en heb ik er een uur over gedaan in plaats van de gebruikelijke 30 minuten, en heb ik een flinke aanval gehad. Toen ik eindelijk naar huis ging, kwam ik erachter dat mijn ketting van mijn fiets af lag. En ik heb een kettingkast met boutjes....

Hoe ik mij dan toch zo goed voel... Ik heb ondanks het vele reizen met het ov en ritjes regelen met auto's, zonder lieve berichtjes te kunnen versturen aan geliefden (waar ik niet zo lief tegen was geweest) en deze ook terug te krijgen, ondanks het vele gepieker, echt een heel tof weekend gehad. Ik heb een weekend gedraaid als leiding bij scouting bos en duin, waarbij we superhelden waren, die ruzie hadden, waardoor we onze superkrachten kwijt waren en de dieren uit de jungle waren ontsnapt. Ze zijn daar allemaal zo lief voor me geweest. En mijn ouders waren ook zo lief nadat ik terug kwam en hebben mij echt even opgevangen. Daarna had ik wel een aanval voor werk, maar zijn zij ook hier enorm begripvol geweest voor mijn situatie en heb ik een fijne dag gedraaid die nog erg gezellig was ook.

Ik liep vandaag rond op stage en ik realiseerde me hoe erg het allemaal verschilt. Persoonlijk lig ik een beetje overhoop met allerlei praktische dingen, en twijfel ik soms nogal over wat ik wil en wat ik doe. Maar verder loopt alles heel fijn. Vandaag heb ik op stage heel veel dingen kunnen regelen. Zo heb ik mijn ruimte eindelijk kunnen opruimen (aangezien er een strijkplank en strijkbout en een schilderij in stonden), heb ik boetseerklei geregeld, mag ik een pasteldoos kopen en deze declareren, heb ik het gebouw steeds meer door en leer ik iedereen steeds beter nog kennen. Het loopt echt heel goed!
Ook op scouting merk ik dat het gewoon nog steeds erg fijn loopt. Bij Brigitta ben ik enorm blij dat ik nog steeds met een super leuke groep Roverscout ben en hier ook voorzitter van ben. En bij de Bos en Duin ben ik nu dus welpenleiding en hier geniet ik zo enorm van!

Wat ik nu precies aan moet met alle tegenslagen, weet ik niet precies. Mocht iemand tips hebben tegen dikke vette pech dan hoor ik het graag. Maar verder gaat het nog steeds erg goed met me, en daar ben ik zelf vooral erg blij mee.


Liefs.

Bijgevoegde foto's zijn een paar foto's van het superhelden welpenweekend. :)

Dankbaar - stage lopen

Vandaag was een dag dat ik mij eventjes realiseerde hoe blij ik ben met mijn stage plek. Misschien heb ik er wel eens over geschreven, misschien ook wel niet. Ik loop in ieder geval stage op een vrije basisschool, als kunstzinnig begeleider. Op het moment werk ik met 8 vaste kinderen. 

Vandaag heb ik mijn tiende stage week afgesloten, en dat was nog wel even een momentje. De zon scheen fijn naar binnen, ook al is het de afgelopen paar dagen behoorlijk grauw geweest. Ik had overal werk liggen, zoals te zien is op de foto. Ik had net met een heel lief meisje gewerkt, onverwachts dat wel. 

Het is zo een fijn plekje. Dit is mijn eigen kamertje en ik word volledig vrij gelaten in wat ik doe en hoe ik het aanpak. Ik ben heel zelfstandig aan de slag binnen de school en ik merk hoe goed dat mij doet.

Ik heb twee jaar geleerd voor kunstzinnige therapie, en nu loop ik een jaar op een plek stage en mag ik het allemaal in de praktijk brengen.

Ook al moet ik om 6 uur echt mijn bed uit komen, anderhalf uur reizen, al mijn energie bij elkaar blijven rapen, altijd present zijn in de ruimte, heel erg mijn best doen om dingen te regelen en op mensen af te stappen. Ik ben enorm veel aan het leren en ik krijg hier alle ruimte voor. Het doet mij goed. Het kost veel tijd en energie, maar dat heb ik er enorm voor over.

Liefs.

-De eerste dag

Als 's morgens het licht
door de gordijnen dringt
smelten je laatste dromen.

Er klinken geluiden
uit de achtertuinen
een buurman stapelt stenen
een rammelende kettingkast.

Het is vandaag de eerste dag
om met iets te beginnen
waar niemand aan begon.

- Fetze Pijlman uit 'Lees maar lang en wees gelukkig'


Dit is het gedichtje wat ik vandaag ineens op een reclamebord zag staan. Ik werd er op onverklaarbare wijze heel gelukkig door. Ik word blij van dit soort kleine vondsten. Het is alsof ik een klein cadeautje ontvang, voor mij, van de wereld. En dit zijn de dingen, waardoor ik weer even verder kan.

Verder wil ik nog even zeggen dat het goed met mij gaat, dat ik nog leef. Ik heb plannen om het bloggen op te pakken, maar ik realiseer mij ook dat ik niet geboren ben om te bloggen zoals dat nu in de media gaat. Ik doe het liever op mijn eigen manier.

Een fijne dag nog toegewenst!

Liefs.

What would you do if you weren't afraid?

Laat ik maar gelijk met de deur in huis vallen. Waar ben jij bang voor? We zijn mens, we hebben allemaal wel angsten. Grote, of kleine angsten. Als je eens na zou gaan bij jezelf, op dit moment? Misschien niet zo fijn, misschien ben je zelfs bang om er nu over na te denken. Maar vertel jezelf maar dat het veilig is om te doen, dat je er weer uit kan komen, door er naar te kijken. Waar ben jij nu, op dit moment bang voor? Het kan alles zijn. Natuurlijk kan je bang zijn voor spinnen, maar ik praat hier ook over dat je bang kan zijn voor de dood, of voor jezelf, of voor ... Vul zelf maar in, dit kan je namelijk.

Angst is een gek begrip, weet je dat. Angst is iets wat je vaak zelf creëert. Waarom zijn we bijvoorbeeld bang voor spinnen? Wat is er nou eng aan een beestje? Misschien, omdat hij harig is, kriebelig is. We hebben allerlei associaties die allerlei gevoelens oproepen. Misschien minder fijne gevoelens, misschien door gebeurtenissen voorheen. Dat maakt dat we bang zijn. Toch? Misschien een beetje?
Als ik voor mijzelf mag spreken, weet ik dat ik al mijn angsten zelf vorm. Ze komen allemaal uit mijzelf, uit mijn idee van hoe dingen moeten, uit mijn gevoel en uit mijn ervaringen.

Waarom zijn we bang? Angst is een soort afweermechanisme, het beschermt je van mogelijk gevaarlijke situaties. Situaties die dus voor jou, met jouw gedachten en acties wel eens verkeerd kunnen aflopen. Het beschermt ons. Maar het weerhoud ons hierdoor ook van het leven. Je schrikt van angst en je schiet in de Fight, Fly or Freeze modus.
Wat doe jij? Ga je er tegen in? Wordt je boos? Of vlucht je? Maak je dat je weg komt? Zorg je dat niemand je ooit kan bereiken? Of bevries je? Laat je niets weten? En kan je even helemaal niet meer nadenken? Wat is jouw reactie?

Bron foto

Ik denk dat we wel kunnen stellen dat de actie vermijden veel word gebruikt. Of het wegstoppen. Als ik de angst niet zie, dan is het er ook niet. Lijkt de beste optie. Je voelt namelijk even de angst niet. Maar uit ervaring kan ik zeggen dat het gevoel ineens terugkomt op een onverwacht moment en dan tien keer zo erg. Met allemaal gevoelens erbij, bam.

Maar wat houd je tegen om die angst aan te kijken, te delen? Waar komt die angst vandaan? Waarom is het zo eng?
Nee, inderdaad, het is niet makkelijk, was het maar makkelijk. Dat zeg ik ook niet. Ik zeg wel dat het goed zou zijn. Er even over praten, je er even over open stellen, het hoeft maar heel klein te zijn. Kleine stappen zijn het meest waardevol. Je zal zien dat het oplucht, dat je het aan kan kijken en weg kan zwaaien. Weg met dat zware gevoel. En zo kan je dit stukje beetje bij beetje accepteren.

Of bekijk het eens anders. Als je jezelf de vraag zou stellen:
Wat zou je nu doen als je niet bang zou zijn?
Wat komt er dan in je op? Weeg eens voor jezelf af wat de positieve en negatieve punten zijn en neem dit in je op. Wat houd je tegen?

Voor mij was dit artikel puur om van mij af te schrijven. Iedereen heeft angsten en het frustreert mij soms dat men denkt dat ze alleen zijn en misschien daarom deze angsten niet mogen uiten. Ik wil je zo graag meegeven dat mensen hier meer dan open voor staan. Er zijn zoveel mensen die je willen helpen, de enige voorwaarde voor jou is om hier voor open te staan en ook geholpen te willen worden. Je kan aangeven dat je geen duizenden adviezen wil, alleen een luisterend oor kan echt al helpen.
Ik wil zo graag meegeven dat je niet de enige bent. Dat je je niet alleen moet gaan voelen, jezelf moet buitensluiten of afweren van de rest van de wereld. Je ziet zo vaak muren om mensen heen uit angst en dat vind ik zo zonde en dat doet mij zo veel verdriet en pijn.
Ik weet niet of ik dit artikel echt online wil gaan zetten. Het onderwerp doet veel met me en het is dan ook echt vanuit mijn perspectief en ervaring geschreven, dus ik hoop dat het voor anderen dan te begrijpen is. Het is iets waarmee ik heel vaak in mijn hoofd zit. Waarom laten we angst zo vaak winnen en situaties verpesten die zo mooi kunnen zijn?

Liefs, Manon

DIT WAS MIJN WEEK #1 | Een veel te druk weekend met veel te veel pijn

WAARSCHUWING: In dit artikel staan foto's van veel blauwe/paarse plekken en kneuzingen. Ik weet dat sommige hier niet zo goed tegen kunnen. Mocht jij dit zijn, kijk dan niet verder. 

Verder vind ik het zelf juist wonderlijk om te zien hoe dit proces zich voortzet, dus deel ik de foto's met mijn verhaal graag.

Vervolgens, een DISCLAIMER: Misschien is deze meer voor mijzelf dan dat andere dit echt over mij denken. Maar ik schrijf dit artikel niet omdat ik aandacht wil voor mijn situatie of omdat ik stoer of iets anders achterlijks wil doen. De intentie van dit artikel is puur om het van me af te schrijven en omdat ik nog altijd veel vragen krijg over hoe het is gebeurd en of ik (al) naar een dokter ben geweest etc. 

Aan de waarschuwing kunnen jullie misschien al lezen dat er iets flink mis is gegaan. En eigenlijk is niets ook minder waar. Ik had een lastige week, veel dingen waar ik tegen aan liep (althans, liep dus niet) en ook een waarbij ik er enorm aan werd herinnert dat ik niet te snel moet willen en naar mijzelf moet luisteren.

Een dag met spontane wendingen, 19-05-'16

Een nieuw artikel, een nieuw verhaal over mijn dag! Jep, daar zijn we weer. Hopelijk worden jullie het nog niet zat. Weten jullie eigenlijk leuke of inspirerende andere onderwerpen waar jullie misschien mijn mening over willen weten? Let me know! Voor nu voel ik mij nog heel fijn na deze dag, het was namelijk een dag met verrassingen en spontane wendingen, haha.

Mijn wekker zet ik de laatste tijd eerder, waarom weet ik niet precies. Het heeft te maken met dat ik het niet meer fijn vind om te haasten en dingen te moeten, gok ik. Zo zet ik mijn wekker twee(!) uur voordat ik weg moet. Zo kan ik een uur snoozen en heb ik een uur om alles bij elkaar te pakken en mij klaar te maken om de deur uit te gaan. Of het komt er op neer dat ik als nog langer in bed blijf liggen, en dan als nog moet haasten. Vandaag was het de laatste versie.

Vandaag zou ik eigenlijk een les tekenen hebben, maar deze viel uit. Heel erg fijn natuurlijk, aangezien het de enige les was van de dag. Helaas had ik al tienduizend andere afspraken gemaakt (grapje natuurlijk, maar ik had er wel drie buiten de les om). Waarvan eentje gelukkig al vrij snel werd verplaatst nadat we te horen kregen dat de les zou uitvallen. Dat scheelde weer.

Nee, ik ging natuurlijk naar school. Want vandaag had ik een studie voortgang gesprek met mijn SLB-er gepland staan. Om vervolgens een verslag in elkaar te draaien die al gigantisch verlaat was, maar dat ter zijde.

In ieder geval, nadat ik veel te laat uit mijn bed ben gekomen, snel mijn spullen bij elkaar had gegrist en nauwelijks eten had ingepakt. Ben ik snel op pad gegaan, om het volgende moment twee bussen achter elkaar te zien weg rijden. *insert boze geluiden*.
En dan is het de kunst om rustig te blijven, aangezien je er toch vrij weinig aan kan veranderen. Je bent en blijft afhankelijk van het ov. Ik was nog even bang dat mijn bus nog meer vertraging zou oplopen dan hij al had gedaan en hierdoor mijn laatste optie van de trein zou missen. Maar gelukkig was ik prima op tijd op het spoor en moest ik zelfs nog wachten op de trein.

Laten we even een sprintje maken naar het gesprek zelf. Deze verliep namelijk enorm fijn.
Ik had mij stiekem een beetje voorbereid op een lastig gesprek, aangezien ik de studie de laatste tijd nogal veel vind en ik soms de motivatie zomaar kwijt kan raken. En buiten dat ook nog geen stage plek heb. Maar het viel mij meer dan mee. Ik kreeg zelfs motivatie van het gesprek en heb besloten nog meer energie te gaan steken in mijn stageplek en in de toetsen die ik afgelopen periode nog niet heb gehaald.

Na het gesprek had ik mijn tweede afspraak. Althans, daar was ik vanuit gegaan, zonder na te gaan of de rest van het groepje wel daadwerkelijk het berichtje had gelezen en dus daadwerkelijk op school zouden staan.
Uiteindelijk zat ik samen met Daphne op school, in de startblokken voor het verslag, zonder rest van het groepje. En besloten we al vrij snel om op een andere plek dan school te gaan werken aan het verslag.

Daar ging mijn reis naar school. Eventjes twee uur onderweg voor een half uurtje school. Helaas zitten er genoeg van die dagen tussen.
Maar gelukkig heeft het me wel een hele toffe dag opgeleverd! Ik besloot namelijk met Daphne even Haarlem in te gaan op zoek naar een edelstenen winkel, een lunchplek en een kledingwinkel.

In Haarlem zijn we allereerst opzoek gegaan naar een edelstenen winkeltje. En daar liepen we binnen no-time zomaar tegen aan! Het was voor mij ook een nieuwe winkel, dus we besloten maar binnen te kijken en te kijken of het wat zou zijn. Eenmaal binnen konden wij ons ogen bijna niet geloven: de eerste indruk is een klein en op elkaar geplaatste winkeltje, maar daarentegen is het een mega grote winkel met een groot aanbod in edelstenen, boeken over spiritualiteit, sjaals, doeken, dromenvangers en heel veel buddha.
In totaal hebben we dan ook een uur rondgelopen, puur om te kijken. Dat was in ieder geval mijn eerste insteek. Ik laat mij veel te snel verleiden om gelijk iets mee te nemen, en edelstenen stelen vaak gelijk al mijn hart, dus ik besloot alleen te kijken en geïnteresseerd te zijn in de verschillende soorten stenen.
Toen ik de hele winkel door was gelopen met diezelfde geïnteresseerde blik en Daphne al zag staan met haar handen vol edelstenen, ben ik wat gerichter gaan kijken. Welke stenen passen nu bij mij? Toen ik deze stenen had aangeraakt, wilde ik sommige echt niet meer loslaten. Ze voelde zo enorm fijn en gaven me al aanzienlijk meer kracht. Ik voelde me zo rustig in dit winkeltje met de hele sfeer en de edelstenen die ik echt kon uitzoeken met wat bij mij paste.
Zo ben ik tot deze collectie hierboven gekomen. Wat het allemaal betekend en dergelijke, wil ik graag in een ander artikel toelichten. Maar kijk even hoe mooi ze zijn!

Na al het rondlopen en uitzoeken, hadden we alweer aardig wat trek gekregen. Heel wat getwijfel verder, zijn we uiteindelijk weer eens bij de crêpe affaire terecht gekomen. Maar dit keer voor een hartige pannenkoek! Daphne die ging hierin voor een pannenkoek mozzarella, pesto. En ik voor een pannenkoek ham met oude kaas. En wat zijn die lekker! We hebben eventjes intens genoten.

Hierna was het tijd om het schoolwerk verder onder ogen te zien. Zo hebben we met veel pijn en moeite een tabel in elkaar gezet en hebben we heel wat afspraken gemaakt. Het verslag heeft nog wat voeten in de aarde. Maar gelukkig zijn we nu al een goed eind op weg.
We hebben heerlijk in de crêpe affaire kunnen zitten. Ik denk dat dit namelijk al gauw twee uur was.

Hierna waren we allebei weer even toe aan weer echt iets leuks ondernemen en zijn we 'even snel' de H&M ingedoken.
Voor mij was het weer een tijd geleden dat ik in de H&M ben geweest, de hele collectie zag er anders uit. Ik kon dus weer goed even rondkijken en heb welgeteld 7 items met mij mee kunnen nemen, het pashokje in.
Ik had denk ik wel 4 shirtjes met hoge hals en zonder mouwen. Ik vond het model zo mooi dat ik wel even wilde kijken welke van deze shirts mij het leukst zou staan, en dan zou ik die mee naar huis nemen. Dat was het plan. De realiteit was echter dat dit model mij totaal niet staat. Ik heb er simpelweg een te groot voorgevel voor en mijn bh is dan ook altijd zichtbaar. Niet zo mijn ding dus. Helaas.
Gelukkig had ik ook nog andere items van het rek afgehaald die mijn interessant leken. Zo had ik een bijzondere top uit de coachella lijn meegepakt, had ik een playsuit gevonden en een korte broek die wat verder zou komen dan je bilnaad.
Dit waren alledrie nog enorm leuke items moet ik zeggen! Ik kon dan ook niet kiezen welke ik mee naar huis zou nemen. Maar uiteindelijk was ik te enthousiast dat ik een goede korte broek had gevonden die ik eindelijk wel aan zou durven over straat, omdat mijn billen er niet zomaar onderuit komen en deze mij oprecht wel flatteus staat.

Mag ik even mijn liefde voor deze broek met jullie delen en deze even uiten?
Op de foto is het dan niet enorm goed te zien, aangezien het een snap is die ik in alle enthousiasme had genomen toen ik hem thuis gelijk aan heb getrokken.
Maaaar. het is dus oprecht een korte broek, die gewoon keurig en prima je bovenbenen kan bedekken. Ook zit hij niet enorm laag, hij zit net over mijn buik heen waardoor er geen kans is voor het muffin effect. Verder is hij donkerblauw, dus net even wat anders dan zwart en in andere kleuren nog beschikbaar! Ook is het een super fijn stofje. Het is geen spijkerbroek, maar juist een veel luchtigere oplossing.
Ik ben fan!

Na het shoppen was ik dan ook wel voorzien, en waren we weer een aantal uur later. Daphne besloot dat het tijd was om op huis aan te gaan, en dat vond ik ook wel een goed plan.
Ik heb Daphne even uitgezwaaid en ben toen snel in mijn eigen bus gaan zitten om vervolgens alleen maar uit het raam te kijken en te lachen.
Het weer was ineens zo mooi geworden, er zat zulke enthousiaste mensen in de bus, ik had zo een fijne middag gehad. Het leven was even zo bizar mooi. Ik realiseerde me weer eens hoe gelukkig ik ben.

Thuis werd mijn enthousiasme alleen maar beaamt. Het was fijn! Ik heb snel mijn nieuwe aanwinst kunnen laten zien. En ik heb fijn met iedereen kunnen knuffelen en we hebben denk ik wel vol een uur aan tafel gewoon gepraat over bizarre en toffe onderwerpen. Dat zijn de meest fijne avonden, gesprekken over vanalles. Niets is gek, alles is interessant en we hebben volle aandacht voor elkaar.

Vandaag was een fijne dag <3.

Liefs, Manon

Update: hoe waren mijn afgelopen paar weken?

Allereerst wil ik even vertellen: wat fijn om terug op mijn blog statistieken te komen en te zien dat mijn blog nog bijna dagelijks wordt bezocht, en hoe! Wat super lief dat jullie mijn blog nog volgen en af en toe even kijken of ik stiekem niet wat online heb gezet! Liefde voor jullie!
De laatste weken is het weer mega dynamisch geweest. Ik heb voor mijn gevoel geen seconde stil gezeten en was dan ook met alles bezig, behalve mijn blog. Het hielp mij om niet overal tegelijkertijd mee bezig te zijn, want ik ben echt genoodzaakt geweest om mij echt even te richten op mijzelf.
Tot het de afgelopen dagen weer begon te kriebelen om gewoon weer wat te vertellen over mijn dagen. Over wat ik doe. Dat blijf ik het leukst vinden om te doen, dus dat zal nog wel even de insteek blijven voor mijn blog, tot ik in wat rustiger vaarwater kom.
De afgelopen tijd was ik dus erg druk, maar waarmee dan? Dat wilde ik vandaag graag met jullie gaan delen! Ik begon namelijk een nieuwe school periode, vierde de feestdagen, vierde mijn vakantie en heb me weer volledig gestort op alle nieuwe projecten!

De afgelopen weken waren rare weken. Zo begon ik, na mijn hectische tentamenweek, weer aan school, maar had ik de dag erna alweer vrij aangezien het koningsdag was. En voor ik het wist was de schoolweek voorbij en stond ik alweer te feesten op bevrijdingspop.

In ieder geval. Ik moet even kwijt dat koningsdag enorm gezellig was, ook al was het overal super rustig. In de ochtend heb ik heerlijk gebruncht met vrienden van mijn ouders en hierna ben ik met een lief vriendinnetje van mijn studie Haarlem ingegaan om de gezelligheid op te zoeken en rondjes te lopen.
Na twee daagjes met de nieuwe school periode bezig te zijn geweest, was hierna de vakantie alweer goed begonnen met een avondje scouting, waarop we ons kamp verder hebben geregeld. Ik word er zo blij van dat het kamp nu echt helemaal vast staat en hoe we het verder allemaal regelen. Ik heb er zo enorm veel zin in, dat is niet te omschrijven. Verder was ik erg blij met weer eens een avondje scouting.

 

Ook was het deze week eindelijk lekker weer. Dus de dag dat de zon zich eindelijk heerlijk liet zien, besloten we met het gezin hier goed van gebruik te maken!

Zo zijn we van strand naar strand en van terrasje naar terrasje gegaan. Het was zo een heerlijke dag! Zie je al het heerlijke eten hierboven? Als ik dit weer zie dan verlang ik weer terug. Het was zo lekker en zo gezellig. Ja, dit was een mooi begin van de vakantie!

Voor de rest heb ik dan ook vrij weinig tijd en energie aan school besteed. Ik wilde weer eens echt genieten en echt leuke dingen gaan doen. Even schoolstress laten voor wat het was. Dit had ik nodig.

Zo heb ik enorm veel koffiedates en thee kransjes gehouden met vriendinnetjes, kwamen vrienden eten, heb ik eindelijk weer Game of Thrones op de maandagavond kunnen kijken. En heb ik in deze weken sowieso ook bizar veel films gekeken. Filmavondjes! 

Donderdag stond natuurlijk wel in een heel ander teken: Bevrijdingspop! 

Ik besloot wat leuks, festivalachtigs, met mijn haar te gaan doen aka. vlechtjes en een halve knot up-do mét een bloemenkrans, en ik was aardig tevreden! 

De dag zelf besteedde ik met Zjoske, Alex, Eva, Rosanne en Bram. Met als harde kern natuurlijk Zjos en Lex, de anderen gingen eerder weg of sloten later aan. Prima! Het was heerlijk! Op de foto's hierboven zie je mijn overheerlijke smoothie 'Limona Lisa' met onder andere framboos, limoen en munt. Die ging er wel in met het warme weer! Hiervoor maakte het dan ook niet uit dat we eigenlijk de middag voornamelijk hebben besteed aan het hoppen van de ene rij in de andere: van de muntjes, naar de smoothies naar de drankjes etc. 

Op de volgende foto zie je Zjoske en mij in het zonnetje wachten op de pizza's, wat in totaal een uur heeft geduurd. Het was een grote chaos in het familiebedrijfje, maar ach, de zon scheen en ik was blij. Het enige jammere was toen mijn ouders een half uur later een pizza kwamen halen maar wel eerder wegliepen met de pizza's, eh. 

Na de pizza's zijn we terug naar het terrein gegaan om uit ons dak te gaan op John Coffey, FeestdjRuud en Chef'Special. Waar we bij John Coffey een beetje hebben gestaan, ik heel veel oud-collega's weer eens heb gesproken en we mensen zochten, zijn we bij FeestdjRuud helemaal naar voren gerend om keihard uit ons dak te gaan. Hierna zijn we nog even bij mijn geliefde Chef'Special gaan kijken, die op het moment dat we er stonden mijn favoriete liedjes speelden, dus ik was weer een gelukkig meisje.

Vervolgens zijn we eerder weggegaan om richting de patronaat te gaan voor de afterparty met FeestdjRuud (jawel, weer! Dit is een dingetje van ons denk ik). Het was gezellig druk en ik ben heel veel lieve mensen tegen gekomen!

En daarbij vonden Zjoske en ik nog een dolfijn, waarmee we nog even op de foto moesten. Dit is ook weer een inside joke. 

Na de heftige dag en avond, heb ik de rest van de vakantie besteed aan relaxen met -natuurlijk- meer films. 

De vakantie is goed afgesloten met meerdere barbecues en met het zonnetje erbij was dat echt puur genieten. Ook zie je nog even de taart voor mijn lieve mama voorbij komen, wat een werk was dat!

De vakantie was heerlijk. Ik heb me weer eventjes kunnen opladen. Ik had redelijk wat stress opgebouwd door de tentamens die vrij veel energie opzogen. Dus een zorgeloze vakantie was enorm lekker. 

Hierdoor was de overschakeling naar school wel weer eventjes wennen. Ik snapte nog steeds niet helemaal wat er nu van mij werd verwacht en wat ik nu precies moet doen voor de tentamens. En aangezien er op het moment van schrijven nog maar vijf weken zijn waarbij ik gelijk de week erna de tentamens ook weer moet inleveren, is de druk vrij hoog opgevoerd. Het is bij mijn studie namelijk gebruikelijk om periodes te hebben van acht weken (nu dus maar zeven) en om een weekje vrij te hebben voor de toetsen, die valt nu ook weg...

Ik moet zeggen dat ik mij nog vrij goed door deze week heb geslagen. Het was een week met ups en downs, maar ik heb enorm veel zin om alle projecten aan te pakken! 

De week begon met werken bij mijn nieuwe werk! Ik heb sinds kort een nieuw vast baantje, waar ik erg blij mee ben en ik al snel meer mag leren. Heel leuk en tegelijkertijd ook enorm spannend. Toen ik thuis kwam, lag ik tegen het avondeten ineens te slapen, terwijl ik moest koken, oeps.

Dinsdag zat ik super onrustig in mijn vel. Alles voelde zo enorm onstabiel en ik wist op veel te veel vlakken niet waar ik aan toe ben. Gelukkig begon de dag met deze oefening! Ik had weer wat meer rust in mijn lichaam en kon hierdoor de lange dag school doorkomen.

Maandag was de dag dat ik gelukkig beter zicht kreeg op het onderzoek wat ik moet doen voor mijn kunstvak. We gaan een oefening onderzoeken bij mensen die niet bekend zijn met de technieken. Ik ben heel benieuwd. Als je toevallig mijn proefkonijn wil zijn, je weet me te vinden haha. 

Woensdag is mijn nieuwe vrije dag, deze periode. Dus ik heb weer gewerkt, en heb daarna uren lang aan een online toets gezeten. Gelukkig duurde het iets korter dan gepland, waardoor ik ineens een vrije avond had! Ik besloot lekker niets te doen en te gaan liggen (ja, echt liggen) op de loungebank in de tuin en even alle zonnestralen op te pikken. Ik had mijn mindset een beetje kunnen omzetten en hierdoor kwam ik eindelijk van dat negatieve, zware gevoel af. Ik voelde me weer vrijer, en dat was zo fijn.

Donderdag was een rommelige schooldag. De lerares was door omstandigheden niet op school. We kregen dus een halve les en moesten veel zelfstandig doen, waarop wij bedachten om nog even meer van het zonnetje gaan genieten, buiten. Gelukkig waren we net op tijd weer terug in de les en konden we de tekenoefeningen gewoon mee nabespreken.

Na de les had ik een afspraak met mijn groepje waarmee ik voor het eind van de periode een preventieprogramma heb onderzocht, opgesteld en heb uitgevoerd. Spannend! Ons onderwerp is het negatieve zelfbeeld. En we zijn van plan om een terugval te preventeren voor wanneer jong volwassenen in een nieuwe en onbekende situatie stappen/terecht komen. In deze meeting hebben we het hebben van een negatief zelfbeeld helemaal uitgeplozen en hebben we een brainstormsessie gehad over ons programma, waarvan je de mindmap hierboven kan zien! Ik ben erg benieuwd. 

Vrijdag was de dag van de presentatie over ons onderwerp wat we willen preventeren, wat wel prima ging. We hadden zelfs te veel en waren al verder dan had gehoeven. Ook hadden we al erg veel informatie opgezocht waarmee we echt wel uit de voeten kunnen.

Verder had ik vandaag een andere meeting voor weer een andere presentatie. Hierin moeten we een casus uitkiezen en samenstellen met het onderwerp rouwverwerking om hierna voor deze persoon een behandelplan op te stellen en een oefening helemaal uit te werken. 

Deze presentatie duurt in totaal drie kwartier waarin we ook alle drie een oefening moeten aanbieden, compleet met een beeld en inleidend verhaal en voorbeelden van de oefeningen. Dat wordt knallen dit weekend, maar dat gaat goed komen. Ik ben super enthousiast, dus ik hoop dat ik op originele oefeningen kan komen, haha.

Verder heb ik deze week voornamelijk genoten van het zonnetje en het warme weer, wat nu weer minder wordt helaas. Ik heb weer heerlijk veel koffie gedronken met mijn schoolvriendinnetjes, en ik heb thuis nog tot laat in de tuin gezeten. Ik vond het heerlijk.

Het was een drukke week, een stressvolle week, waarin ik mezelf weer enorm ben tegen gekomen, maar ook juist weer heb teruggevonden en stabieler ben geworden.

Als ik terug kijk op alle foto's en gebeurtenissen, die ik hier heb beschreven, word ik weer helemaal blij en gelukkig. Ik kan wel zeggen dat ik de dingen doe die ik echt leuk vind en met mensen omga die ik ook echt leuk en lief vind en die er voor mij zijn. Ik word er blij van. Ik heb een leven wat bij mij past en waar ik gelukkig door ben.

Zoals ik al zei, weet ik niet hoe het verder gaat met mijn blog. Ik heb nog enorm veel producten liggen die ik eigenlijk zou willen laten zien. Ik heb nog ontelbare onderwerpen waar ik over wil schrijven. Ik wil nog beginnen met youtube filmpjes maken. Maar ik sta mijzelf soms iets te veel in de weg. Jullie zullen nog wel van mij horen, want ik merk dat het weer enorm fijn is om weer eventjes wat te typen en met jullie te delen!

Liefs

ZONdag 03-04-2016

Ik kan je vertellen dat het een goede dag is vandaag. Het begint namelijk met het feit dat ik geen verplichtingen heb en dat ik heerlijk in mijn bed kan blijven liggen tot wanneer ik dit wil. Het zonnetje schijnt mijn kamer in en maakt me wakker. Ik word zo blij van de zon. Het laat me denken aan de mooie herinneringen en fijne dagen. Het laat me denken aan festivals en aan scouting. Aan alle momenten met lieve vrienden en aan fijne en positieve gevoelens.

"Weten jullie al wat je heb voor onderzoeksvaardigheden?", met dit appje word ik wakker. Mijn gedachten gaan gelijk alle kanten op. Shit, dit was het cijfer wat bepaald of ik volgend jaar stage mag lopen of niet. Dit is tevens de toets waar ik een uur van te voren nog compleet in tranen was en nog enorm moest bijkomen. We waren gelukkig net op tijd de ruimte binnen en ik heb mij wonder boven wonder kunnen concentreren op de vragen. Die toets. Ik open de 'resultaten pagina' en zie tot mijn grote verbazing dat boven mijn 4,8 van de vorige keer een 6,3 staat! Wat! Vol verbazing roep ik gelijk naar mijn moeder, die een verdieping lager rondloopt, mam dit ga je niet geloven, ik heb een voldoende! "Beter kan je dag niet beginnen", reageert ze. En daar heeft ze helemaal gelijk in.

Wat heb je nodig?

"Eigenlijk heb ik elke week gewoon iemand nodig die tegen me zegt: en nu ga je je eens uiten op papier. Het mag alles zijn. Alles wat je nodig hebt." Dit zei ik vorige week letterlijk tegen een klasgenoot, die in de situatie tevens mijn therapeut was. Op school hebben we nu proefsimulaties waarin we kunnen oefenen en kijken hoe het is om sessies te geven. We hebben allemaal wel iets waar we aan kunnen werken, dus ook een hulpvraag die we bij ons dragen. Bij mij bleek het dan ook wel veel te zijn, waar ik nog aan kan werken. Maar stiekem weet ik dat vaak voor mezelf al. Ik neem er alleen nooit de rust voor om dit toe te laten en te uiten.

Ik ben van mijzelf vrij eigenwijs ingesteld. Als iemand tegen mij zegt "je moet ....", dan kan je erop wedden dat ik juist het tegenovergestelde doe van wat je verwacht. Ik kan slecht met verwachtingen omgaan. Vandaar dat het ook niet werkt om mij binnen de lijntjes te laten werken. Wel kan het erg goed werken om mij mijn gang te laten gaan. Ik weet blijkbaar van binnen al wat goed voor mij is op dat moment. En daar is mijn therapeut ook achter. De laatste sessie heb ik twee tekeningen gemaakt waar ik enorm trots op ben en heel blij van word. 

Soms is kunst het middel waarin ik me kan uiten. Dit kan op expressieve wijze, met vele lagen dikke verf, grote penselen en een groot vel. Soms kan het zijn om een kleurenspel te laten ontstaan, soms met veel nuances, soms met grenzen. Het is telkens iets anders. Erg verwarrend voor mij, nog wel eens verwarrender voor mijn omgeving. 

En niet te vergeten: vervelend voor mij. Soms kan ik niet bij de kern komen hoe ik alle prikkels en indrukken kan verwerken en zo kan ik dagen blijven lopen met opgekropte dingen en me enorm slecht voelen. 

In deze sessie heb ik dus eigenlijk twee vrije werken gemaakt. En ik heb bij beiden stockmarkrijt  gebruikt. Dit is er in veel verschillende kleuren, maar het resultaat blijft dat het eigenlijk best hard en vast kan zijn. Maar toch ging mijn voorkeur er naar uit. 

Bovenstaande tekening is gemaakt tijdens een verhaal over een jongen die altijd enorm angstig was, maar zijn angst wist te overwinnen en het achteraf bleek dat hij helemaal niet bang hoefde te zijn. Het was zo een mooi verhaal. En ik heb eindelijk eens kunnen luisteren, juist omdat ik erbij mocht tekenen. 

Het resultaat vind ik een heel fijn beeld... Het is alsof ik een fijn plekje voor mezelf heb getekend. Het straalt warmte en gezelligheid uit, het is vrij uitnodigend. Het voelde fijn om me even te uiten op papier en te tekenen wat in mij opkwam, al dan niet naar aanleiding van het verhaal wat werd verteld. 

De andere opdracht vond ik alweer wat spannender. "We gaan sowieso groot werken. Wel heb ik hem voor je op de grond geplakt, we gaan kijken hoe dat werkt. Wat wil je kwijt? Uit dat maar op het A1 papier." Daar ging ik, eventjes nadenken. De kleuren van de vorige oefening wilde ik eigenlijk nog even vasthouden, maar om daar een heel vel mee te bedekken... Opeens schoot er door mijn hoofd heen dat ik wel een boom wilde tekenen. Toch die stevigheid even ervaren die een boom ook heeft. De levensstroom die de boom heeft, die vond ik ook wel fijn. 

Het was super mooi om de tekening op de vloer te maken. Het hielp me bedenken dat ik dat eigenlijk enorm vaak doe. Dan krijg ik blijkbaar meer verbinding en een bepaalde aarding. Het werkte enorm fijn. 

Het viel me op dat ik het heel tof vond om de boom vorm te geven, en dat ik constant in/op de boom wilde zitten. Het is een plek voor mezelf, om te genieten, maar waar ik ook graag met anderen zou willen zijn. Later realiseerde ik me opnieuw dat wanneer je me had opgedragen om een boom te tekenen, dat ik het dan met tegenzin had gedaan en dat het er nu zo fijn uit was gekomen. 

Ik kan uren naar mijn tekeningen kijken. Het straalt zoveel positieve gevoelens uit.

Het gaf me veel kracht om deze tekeningen te maken. Het viel me op dat ik het fijn vond om dit aan te kunnen kijken en te realiseren dat dit in mijn zit en dat ik dit had gemaakt. 

Ik baal ervan dat ik nooit de tijd neem om dit zelf te doen. Mij even te uiten in kunst. Het zou zoveel oplossen, denk ik. Ik merk dat ik de laatste tijd erg veel opkrop en tegen heel veel van mijzelf aanloop. Wat nog extra frustratie met zich mee brengt.

Ik ben er mee bezig en ik wil er nu ook echt iets aan gaan doen. Maar ook daar neem ik de rust niet voor.

Terwijl kunst zo veel kan brengen...

Liefs, Manon

Wat ik op het moment graag uit het leven wil halen

De laatste tijd zit mijn hoofd zo vol. Vol met ideeën, inspiratie, plannen, dingen die ik moet regelen of juist een keer wil regelen. Het is fijn af en toe, maar ook frustrerend: ik wil zo graag alles kunnen doen, maar dat kost zo veel tijd. Ik voelde een behoefte om het allemaal eens op een rijtje te zetten, zodat ik dan prioriteiten kon stellen en er misschien weer mee verder kan gaan.

Foodies camera app ~App Review #1

Hè, gisteren geen artikel? Dat klopt! Het leek mij namelijk handig om een soort schema in te stellen en artikels online te laten komen op vaste dagen. Dan weten jullie beter wanneer je een artikel op mijn blog kan verwachten. Het schema wordt als volgt: er staat sowieso een artikel online op dinsdag, donderdag en zaterdag. Daarbij soms op de zondag, maar dit blijft vaak wat onzeker en is dus per week een verassing. Daarbij komt wekelijks het tumblr artikel terug, denk ik tenminste. Yay! 

Voor vandaag doe ik iets wat ik volgens mij nog niet eerder heb gedaan in mijn blog geschiedenis: ik geef mijn mening over een app! Ik ben van plan het vaker te doen, aangezien ik zelf altijd op zoek ben naar nieuwe apps en het leuk vind om deze te testen (voor anderen). Hopelijk bevalt het!

Vandaag is de app 'Foodies' aan de beurt. Dit is een app die ik per ongeluk tegen kwam. Hij kwam in een advertentie langs, en ik was eigenlijk heel benieuwd wat deze app nu zo bijzonder zou maken en wat het toevoegde.

Foodies is namelijk een app waarmee je 'de perfecte food foto' kan maken. Nu ben ik zelf iemand die nooit echt tevreden is over zijn foto's van eten, maar ze wel graag maakt. Ik was dus heel benieuwd hoe dit zou werken en of het mijn foto's zou verbeteren.

Mijn week in tumblr #2

Tumblr blijft een favoriet netwerk van mij, waar ik het idee heb dat ik mijzelf nog net even meer uit dan op een andere sociale media platform. Het is eng maar enorm fijn tegelijkertijd, aangezien je op tumblr foto's kan 'rebloggen' (= op je eigen pagina neerzetten). Nu klinkt dat niet heel spannend, dat begrijp ik zelf ook, haha. Tumblr bestaat alleen uit een scala aan mogelijke foto's en de meest inspirerende zijn er te vinden. Hetgeen wat ik het mooie eraan vind, is dat ik altijd foto's vind die bij mijn stemming passen op dat moment. Het voelt hierdoor als een soort dagboek wat je bij houd. 

Toen ik in een vorig artikel had geschreven over recente foto's die ik op mijn tumblrsite had gereblogd, merkte ik dat ik dit enorm fijn vond om te vertellen. Alsof ik een soort van 'weekoverzicht' kon bespreken, alleen zonder de feitelijke foto's en meer op het gevoel wat bij de plaatjes hoort. Zoals jullie misschien wel weten, is gevoel meer mijn ding. Dus ik ben van plan vaker recente tumblr foto's te delen!

Been there, done that | tag

Het is al weer een hele tijd geleden dat ik een tag online heb geknald, tijd voor nog een! Deze tag zag ik laatst bij Vera online komen, en de titel trok me gelijk om het hele artikel door te lezen. Tags over reizen en landen blijf ik de leukste tags vinden, lekker vertellen over verschillende landen en herinneringen: heerlijk. Ik denk nog vaak terug aan de mooie tijden op vakantie en de mooie dingen die ik heb gezien. Ik besloot het dus weer eens op de vakantie herinneringen te gooien en deze tag gelijk maar in te vullen, enjoy!

Tip: Crêpe affaire

Van de week was het weer eens tijd om met een lief studiegenootje te gaan lunchen. Vaak besluiten we om net even voor school samen ergens te lunchen, gewoon omdat dat natuurlijk enorm gezellig is, dan kunnen we nog even overleggen over de opdrachten, wat praten over school en kunnen we nog even stoom afblazen voordat we weer aan de bak moeten.

Meestal lunchen we bij de Yoghurt Barn, wat zeker een aanrader is. Maar, mede omdat mijn vriendinnetje best een zoetekauw is (hihi) stelde ik laatst voor om eens naar Crêpeaffaire te gaan. Hier was ik zelf nog nooit geweest, maar ik wilde al sinds hij in Haarlem kwam, een bezoekje brengen!

Wishlist: Lush loves Pasen 2016

Yes! Hij belandde weer in mijn mailbox: Het persbericht over de Lush lente collectie! Wat blijft Lush toch een heerlijk bedrijf en wat word ik toch altijd blij van de persberichten over de nieuwe collecties. Waar ik stiekem nooit zo heel blij word van mijn mailbox, kon vanochtend mijn humeur niet kapot. Ik ben namelijk heel erg blij met de producten voor pasen! 

Geluksmomentje: kunstvak is voldoende!

Goedemiddag mooie zonnestraaltjes. Vandaag is het begin van mijn voorjaarsvakantie en mede door dat en door wat persoonlijke redenen komt dit artikel wat later. Ik vind verder dat ik wel goed bezig ben met het volhouden van om de dag bloggen, yes. Dit blijft waarschijnlijk nog wel een tijd zo!
Verder niet getreurd, vandaag heb ik namelijk wel een lekker fijn artikel voor jullie. Vol kunst en positiviteit. Lekker getypt vanuit mijn luie stoel, zonder make up, met imagine dragons op en een zonnetje wat heerlijk het huis binnen schijnt. Zo, zitten jullie klaar?

Zoals jullie namelijk aan de titel hebben kunnen aflezen heb ik mijn kunst vak 'kleur en vorm' voldoende behaald, yes!! Dat betekent dat alle (even tellen...) 7 werken voldoen aan de richtlijnen en zijn goed gekeurd. Alle 7 in een keer! Hoe mooi is dat.
Jullie moeten begrijpen dat ik, op de laatste periode van vorig jaar, na kunstvakken nauwelijks in een keer allemaal goed heb teruggekregen. Omdat er altijd wel één richtlijn net niet goed zit. Niet erg natuurlijk en juist erg fijn dat ik dit dan nog even kon aanpassen. Maar nu alles in een keer goed zit, is dat zo een opluchting.
Op mijn instagram (@manonnnnn_) heb ik al genoeg laten zien van mijn werken. Toch wilde ik ze graag ook op mijn blog laten zien, maar ik was er toch behoorlijk onzeker over en wilde ze niet al delen als ik er nog wat aan moest veranderen. Maar, dat hoeft niet, dus kijk even lekker rond in dit artikel!

Tekenen:

manonsteaparty.blogspot.nl wordt manonkimberly.blogspot.nl !!

Today is the day!
Vanavond is dan het moment dat ik mijn blogadres verander. Ik heb nu denk ik alweer een jaar onder 'manonsteaparty' geblogd. Maar zoals ik in een voorgaand artikel vertelde, veranderd er op het moment veel op de blog en wil ik alles breder maken en meer bij mij laten passen. Ik wil dat dit mijn eigen domein wordt waar je al mijn interesses en activiteiten kan vinden en volgen. Omdat dit dus vrij veel beslaat, en men misschien niet meer alleen voor mij blog de site gaan bezoeken, wil ik een neutralere naam waar je alle
s van mij kan verwachten.

Ik kwam uit op manonkimberly. Dit omdat mijn naam met achternaam erbij weer iets te zakelijk voelt. Mijn eigen naam met mijn tweede naam voelt dan als een goede en fijne middenweg. En nee, ik probeer niet veracamilla na te doen. Het liefst creëerde ik namelijk een blog met alleen 'manon' als titel, dat maakt namelijk de kans dat ik weer wil veranderen van naam nog kleiner. Maar helaas was deze al bezet. En misschien dat ik met deze zet mijn tweede naam meer ga omarmen. Het is toch namelijk zeker wie ik ben.
Daarbij vind ik mijn eerste en tweede naam samen wel heel sierlijk en mooi staan, maar daarbij ook wel een beetje stoer met een edgy randje. Vind ik leuk!

Zoals jullie kunnen horen, vind ik het weer een beetje spannend om nu deze stap te zetten. Maar ik ben zeker heel enthousiast!

Voortaan, als jullie mijn blog willen bereiken, kunnen jullie dus niet meer terecht op manonsteaparty, maar moeten jullie echt manonkimberly.blogspot.nl intypen. Want helaas biedt mijn systeem geen optie die nog het oude adres door linkt.

Ik hoop jullie daar weer te zien!

Liefs

Mijn leefstijl in foto's

Ik had het al een tijdje, maar sinds mijn klasgenootje mij erop wees dat ik ook nooit plaatjes reblogde, ben ik weer actiever geworden en voel ik weer hoe fijn ik dat eigenlijk vind. Ik heb het over tumblr. Voor wie tumblr niet kent of niet begrijpt: no worries, het is echt niet zo moeilijk als het lijkt. En geloof mij, iedereen heeft in het begin gezeten 'hoe moet ik dit gebruiken?, wat is het nut hiervan?' En zo zit ik soms nog steeds.
Tumblr kan je namelijk voor verschillende doeleinden gebruiken: namelijk als blog, portfolio of als verzameling. Bij mij is het een verzameling van plaatjes die mij aanspreken en die iets bij mij losmaken, ook heb ik nog een tweede pagina waarop ik het meer richt op mijn studie en hier blog ik dan bij. Toch vind ik dat laatste lastig om bij te houden en ben ik actiever op de pagina waarop ik begonnen ben.
Tumblr draait er bij mij dus om dat ik plaatjes doorkijk en de plaatjes die echt bij mij passen, iets bij mij losmaken of die ik graag wil bewaren, reblog. Hierdoor zet je het namelijk op je eigen pagina.
Op het moment heb ik mijn pagina: addictedtohappinessx.tumblr.com , weer aangepast in de layout:

Hierin zie je al een kleine selectie van wat plaatjes.

Tumblr is voor mij een goudmijn aan mooie en inspirerende plaatjes. Ze inspireren mij om meer puur te leven en te doen wat ik leuk vind en waar ik gelukkig van wordt. Als ik foto's zie langskomen waarop er zo een vrij beeld wordt geschetst, ga ik daar automatisch naar toe leven. En dat vind ik heel fijn. 

Mijn leefstijl is vrij nuchter, maar ook wat dromerig. Heel puur en gericht op vrijheid. Ik heb volgens mij wel een wat andere open blik op de wereld dan de gemiddelde mens, en dat is goed terug te zien op mijn tumblr pagina.

Ik kan me voorstellen dat sommigen hier wel in geïnteresseerd zijn, dus wilde ik graag een stukje van mijn meest sprekende foto's laten zien. Om zo ook weer anderen te laten inspireren.

Dit is een selectie van de foto's die mij op het moment het meest aanspreken:

Het lijkt mij leuk om over een tijdje weer mijn favoriete foto's te delen. Zo krijgen jullie ook een beter beeld van mij als persoon en van mijn gedachtegang en leefstijl. Ik hoop dat ik jullie heb geïnspireerd met deze mooie foto's!

Om zelf een tumblrpagina te beginnen kan je gaan naar: www.tumblr.com

Liefs