Concertenstruggles

Na Ed Sheeran, even bijkomen!

Een concert bij wonen heeft zo veel verschillende kanten voor mij. Ik leef altijd máánden toe naar die ene dag. De dag dat ik mijn held(en) ga zien. Ik twijfel altijd of ik wel een kaartje moet kopen, maar als ik dit eenmaal heb gedaan ben ik altijd zó blij. Muziek is een groot 'ding' in mijn leven. Ik leef op bepaalde bands en een bepaald type muziek. Als ik ze dan live kan zien, dan ben ik helemaal in mijn nopjes.

Helaas heb ik zo een lichaam die eigenlijk helemaal niet kan tegen situaties als bij een concert. Het eindeloos wachten, het dicht op elkaar staan, het dopje van je waterfles dat wordt afgepakt waardoor je je water niet kan bewaren, daardoor te weinig drinken, de warmte, de irritaties van mijzelf en van anderen. Ik heb bij elk concert waar ik ben geweest wel een soort 'breakdown' gehad. Een moment waar ik het echt niet meer trek en ik ook niet meer kan genieten. Dan vraag ik me toch altijd af waarom ik daar dan sta en waarom ik daar heen ben gekomen, waarom ik zo enorm blij ben tegelijkertijd of na afloop.

Want waarom? Geen idee. Een hele gebeurtenis als een concert voelt zo speciaal. Je staat in die zaal, in dezelfde zaal als de persoon waarvan je al die tijd al muziek luistert, je hoort je favo muziek. Niets maakt dan verder meer uit. Je bent daar, de buitenwereld is de buitenwereld en dat staat als het ware stil.

Ook al blijf ik het mezelf afvragen waarom ik er nog heen ga, ik blijf het sowieso doen. Laatst heb ik twee concerten in 2 weken gehad, en het voelde zo goed! De een was in een kleine zaal met een net publiek (die niet gaat rennen, gillen, duwen, weet ik veel wat) en dat was eigenlijk enorm fijn. Alleen enorm vervelend dat er twee gasten voor mij stonden van 2 meter minimaal, zo jammer dat ze mij altijd uitkiezen.... Maar verder geniet ik daar meer van dan een giga zaal als ziggo dome. En Chef'Special speelde er, dus dat was dubbel zo fijn. In een kleine zaal heb je toch meer contact.

Die erna was wel in Ziggo, maar ik zag na járen mijn grote muziek held Ed Sheeran. 

Het enige puntje is dat je na concerten altijd in zo een zwart gat valt. Waarom ben ik niet meer daar? Waar moet ik nu nog naar uit kijken? Welk concert nu? Dit had ik enorm, en heb ik nog steeds. Ik heb namelijk geen concerten meer op de planning staan en dat voelt verschrikkelijk. Wel heb ik er nog genoeg op mijn verlanglijstje staan hoor. Maroon 5, Linkin Park (ja, die speelde laatst nog, maar daar kon ik niet heen), Chef'Special (waarom niet nog een keer?), Dotan, One Republic, Panic! at the disco etc.

Liefs, Manon