Het ov stelt me zo af en toe wel teleur hoor. Hoe vaak ik niet enorm blij ben dat de trein naar amsterdam vertraging heeft, maar mijn trein vanaf amsterdam niet. Maar helaas is soms ook mijn trein de pineut en sta ik kei lang te wachten. Er is tenslotte maar een weg naar Leiden.
Maar daar tegen over brengt een trein je wel naar de andere kant van het land. Je hoeft niet zelf te rijden en als student is het (nu nog) gratis. Dat brengt mij (en vast ook anderen) wel veel rust als ik reis met de trein. Ik hoef me geen zorgen te maken over waar ik uit kom, er is toch maar een weg. En ik hoef niet zelf te rijden.
Als ik met de trein reis brengt dat me vaak tot rust. Als ik een plekje weet te bemachtigen kan ik uren naar buiten kijken, met mijn muziek in, gewoon alleen kijken naar de zonsopgang of zonsondergang. Kijken naar wat de natuur voor moois aan het creëren is voor ons. Ook kan ik uren naar mensen kijken in de trein. Mensen kijken is vaak lastig, omdat men zich vaak al bekeken voelt, maar in de trein kan dit zo makkelijk, en wat is het leuk om te doen. Hebben jullie door hoe veel verschillende soorten mensen er lopen? Wat zij allemaal doen en waar ze naar op weg zijn. Het interesseert me oprecht.
In de trein hoef je niets te doen en hoef je je ook nergens mee bezig te houden. Dit zorgt ervoor dat je even tijd voor jezelf kan nemen en eindelijk kan doen wat je wilde doen, of eindelijk een keer écht kan niksen.
Ik vind het enorm fijn, en ik had het dan ook, tot mijn eigen verbazing, écht gemist. Nu zit ik elke treinreis weer met een glimlach op mijn gezicht in het rond te kijken, Ik kom tot rust en besef me dat het mooi en fijn is in de trein met al die anderen mensen die eindelijk even niets hoeven te doen en hoe fijn het is in mijn eigen wereldje.
Liefs, Manon
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat gezellig een reactie achter! Vind ik heel leuk en ik reageer zo snel mogelijk.