Mijn obsessie met Engeland

Waarschijnlijk hadden jullie het misschien al door. Maar ondanks dat ik echt super slecht sta voor Engels kan ik goed met Engelsen communiceren (ze zijn al blij genoeg dat je zoveel moeite doet om uit je woorden te komen en vinden het super knap omdat zij jouw taal niet kunnen praten), ik heb dan ook al een aantal Engelse vrienden en ik vind het helemaal geweldig. Mijn mama zegt al dat ik later gewoon met een Engelse ga trouwen, dat zou ze niet eens zo raar vinden, haha!

De meesten denken al meteen dat ik Engeland zo leuk vind doordat One Direction hier vandaan komt. Maar ik was er al gek van ver voordat ik fan werd van One Direction. Ik denk dat het iets met de sfeer te maken heeft en met alle mensen die er wonen. De dingen waarmee Engeland al bekend staat zijn al geweldig: die rode bus, de telefooncel, de big ben, de londen eye en ga maar zo verder.

Een aantal jaar geleden ben ik in de zomervakantie met mijn ouders met de landrover naar Schotland geweest. Dit is dan geen Engeland, maar als ik Engeland zeg bedoel ik stiekem heel UK.. Schotland was zo mooi en geweldig. Die sfeer proefden we echt en we zijn bij zulke vette dingen geweest. Van kastelen naar de Loch Ness, naar die mooie landschappen.

Ook heb ik al laten vallen dat ik Engelse vrienden heb gemaakt. Op de Jamborette heb ik het meerendeel ontmoet, we zijn het hele kamp (anderhalve week) met hun opgetrokken en ze waren geweldig om mee om te gaan, zo loyaal en sociaal. Mijn obsessie was ook hiervoor al aanwezig maar werd nog even benadrukt. Ik kan het gewoon heel goed vinden met Engelse mensen. Met heel veel heb ik nu nog contact, heerlijk vind ik dat, ik ga ze snel weer opzoeken.

Dat kamp werd één van die groep Engelsen mijn vriendje. Ik ga er niet te veel over uitwijken, want het is al lang geleden en hij is al te veel veranderd. Maar we hadden meteen een klik en het was zo fijn met hem. Later ga ik misschien wel met een Engelse trouwen, ik zie het me zo doen, en mijn moeder dus ook ;). Ik zou het alleen maar leuk vinden.

Deze vakantie ga ik naar Londen en ik kan echt niet wachten. Mijn obsessie met Engeland begon heel klein en is nu uitgegroeid tot zo iets groots dat ik er misschien wel elke dag aan denk en alles met Engeland vergelijk. Heel erg, maar ik stoor mezelf er totaal niet aan en anderen moeten dit maar accepteren van mij. Engeland zou altijd speciaal voor mij blijven. Hoe dan ook. 

Big hug, Manon