memories

Herinneringen, natuurlijk heeft iedereen zijn eigen herinneringen. Dit kunnen mooie herinneringen zijn, minder mooie of zelfs slechte zijn. Ze zijn er in alle vormen. Herinneringen kunnen lastig zijn, als ze zo mooi zijn dat je ze eigenlijk niet wil los laten. Ze zullen er altijd blijven, en je blijft ze met je meedragen. Zonder herinneringen zou een mens niets zijn, omdat herinneringen je maakt tot wie je nu bent. 

Memories zijn moeilijk om los te laten, zeker als je net iets heel moois heb meegemaakt is dit moeilijk. Dan kan het ook niet van de een op de andere dag. Altijd blijft die angst dat je de dingen die zo speciaal zijn vergeet. Maar als je er aan vast blijft houden dan ga je er zelf aan kapot..

Ikzelf vind herinneringen heel mooi, ik maak namelijk super veel mee door mijn scouting, maar ook door de lieve mensen om mij heen. Ik heb al deze herinneringen op geschreven en in een (appelmoes) pot gedaan. Toch weer creatief bezig geweest in mijn vakantie! Hierboven zie je een paar voorbeelden van wat er nu in zit. Het ziet er heel leuk uit, en zo weet ik zeker dat ik mijn herrineringen nooit zal vergeten. Want dit is ook mijn grootste angst. Wat nu als ik de mooiste dingen die ik heb meegemaakt, vergeet? 

Het verbaaste me eigenlijk wel dat ik er zoveel in kwijt kon, en het was dan ook een hele opluchting om te doen. Ze zullen altijd van mij blijven, en ze zullen nooit vervagen. Ik ben blij met hoe ik nu ben, ontstaan uit al deze herinneringen. En ik ben blij dat ik er mee om heb leren gaan, natuurlijk blijft het moeilijk om ze een beetje los te laten, maar ik ben het na zoveel keer wel gewent en ik ben minder bang. Al deze herinneringen kan je natuurlijk met de mensen delen waarmee je ze heb meegemaakt, en aangezien dat veel mensen zijn blijven ze bespreekbaar. 

Eigenlijk is het leven een grote weg. Hier geloof ik echt heilig in. Mensen komen op jou weg terecht, of kruizen deze. Belangrijke mensen zullen een heel eind met je mee lopen, of zelfs voor altijd, andere mensen zullen weer verder gaan met hun eigen weg. Soms kruizen de wegen elkaar weer, en dit is altijd met reden. Deze weg zou heel saai zijn als je met deze personen niets mee zal maken. Zo maak je de mooiste dingen mee die je altijd met je mee wil dragen. Maar al deze mooie dingen bij elkaar opgehoopt is te zwaar om met je mee te dragen, en dan zou je deze weg niet kunnen vervolgen. Daarom is het belangrijk om sommige van deze herinneringen los te laten en deze later op te zoeken, door er over te praten, of deze te bewaren zonder angst. Dit, zodat je dan zonder een zware last nieuwe mooie dingen kan mee maken, die je voor altijd zal koesteren.

Dit is mijn uiteindlijke resultaat van mijn potje vol met memories, ik hou van ze, ze zijn een deel van mij, ze zijn belangrijk. 

x manon